Dzieci, którzy byli rodzicem dla swojego rodzica (parentyfikacja) mogą funkcjonować przynajmniej na dwojaki sposób jako dorosłi, w sferze prywatnej oraz zawodowej:
Jest algorytm, który się bardzo często sprawdza w tej dynamice. Jeśli ktoś był samodzielny jako dziecko, może być niesamodzielny jako dorosły. Te osoby nie radzą sobie, bo wciąż są dziećmi, a nie dorosłymi. Dzieci, którzy byli rodzicami swoich rodziców, czyli którzy się nimi opiekowali, doradzali, były na zewnątrz dorosłym, a wewnątrz byli dzieckiem. I dlatego idąc w dorosłe życie one wciąż działają z poziomu dziecka.
Dorosły z definicji to taka zintegrowana osoba, która jest pełnią i zawiera w sobie dwie części – część dziecka i część dorosłego. Dorosły to ten, który wziął od matki: energię życia mu przekazaną i wziął od matki zasoby – czułość, troskę, wsparcie, kontakt fizyczny (przytulenie, głaskanie) i który nasycił się tym kontaktem. Wtedy staje się dorosłym, po osiągnięciu odpowiedniego wieku, i idzie w świat jako dorosły.
Jeżeli ta istota się nie dopełniła czyli jest dorosłym, a zabrakło dziecka, to w życiu dorosłym jest deficyt i poszukiwanie tej drugiej połówki do idealnej pełni. Dorosły szuka troski, wsparcia. Takie jest właśnie dziecko – niesamodzielne.
SYSTEMOWY PORZĄDEK HIERARCHII
Ten, który stanął ponad matką (z miłości, bo chęci opieki i wsparcia nad nią), nie może wziąć. Przepływ energii życia, zasobów jest w jednym kierunku – od rodzica do dziecka, czyli od tego, kto jest wyżej w systemie czyli kto jest starszy do tego, kto jest niżej czyli młodszy. Przepływ w systemie nie może zmienić biegu i iść od dziecka do matki. Tutaj nie ma wyjątków. To systemowy porządek hierarchii.
SUPERBOHATER
Superbohater, bo tak go ukształtowała dynamika rodzinna, musiał działać superszybko i superskutecznie, by pomóc matce, gdy np. mama radziła się go czy zmienić pracę czy nie i wymieniała mu wszystkie trudy swojej pracy. Gdy jego tata radził się go czy rozstać się z mamą czy nie. Działał superszybko i superskutecznie jako mediator między rodzicami. Gdy musiał wysłyszeć w nocy, gdy wraca pijany ojciec i pobiec do łóżka mamy, by ojciec nie rozładował na niej agresji, bo przecież dziecko śpi obok . To są mocne przykłady, ale one są wśród nas, wśród ludzi, którzy są wśród nas.
Superbohater to też takie dziecko, które z jakiegoś powodu nabrało przekonanie, że jego matka albo ojciec jest w sytuacji na granicy życia i śmierci i jeśli się coś wydarzy to ten rodzic umrze albo się rozchoruje i superbohater musiał o nią dbać, by ona nie umarła i by on nie został sam. A ta matka mogła być po prostu introwertyczką, mocno reagującą na trudne sytuacje, a w dziecku zrodziło to przekonanie, ze ona jest tak słaba, ze trzeba się nie opiekować.
ZMIANA PERSPEKTYWY, BO WSZYSTKO JEST O MIŁOŚCI
Jeśli masz na to zgodę, przestrzeń w sobie, spójrz, proszę, na swojego tatę , mamę, ale też na swojego trudnego szefa, niefajną koleżankę z biurka obok, konfliktowego pracownika, panią z piekarni, której nie lubisz. Spójrz na nich przez pryzmat ich historii miłości do ich rodzica.
Z PARENTYFIKACJI DO ZASOBU
I tutaj zaczynają się Twoje zasoby.
Superszybko reagujesz. Stajesz do najtrudniejszych sytuacji, a nie chowasz się do szafy, bo masz to we krwi, tak funkcjonowałeś w relacji ze swoją mamą albo tatą. Jesteś zatem świetnie zorganizowany, bardzo zapobiegliwy, Twoja wyobraźnia nie zna granic i wymyślasz świetne strategie, które są strategiami przeżycia w Twojej rodzinie, w Twojej firmie, dla Twojego zespołu. Jesteś świetnym mediatorem i dlatego udzie Cię lubią, a jak nie ma chętnych, to stajesz do najtrudniejszych zadań. I Być może za to dostajesz premie, awansujesz w swojej pracy, jesteś lubiany. Może właśnie za tę moc swojego superbohatera, bo się tego nauczyłeś, gdy stawałeś przy swojej mamie albo tacie jako rodzic.
UWAŻAJ NA PUŁAPKĘ
Jeśli odnajdujesz w tym część siebie, to uważaj, proszę, na pułapkę. Parentyfikacja to ogromny trud dla Twojego serca i Twojego ciała. Należy wykazać się ogromną uważnością na siebie, by nie wchodzić automatycznie w ten schemat w swoim życiu, bo nie o to chodzi. Superbohater to jeden odcinek, który został przeżyty – to się wydarzyło, obejrzany – to zostało dostrzeżone i przepracowane i wyłączony – to był jeden odcinek w swoim życiu. Wyłączony to nie zapomniany, ale odcinek ten został schowany do jednej z szuflad Twojego serca, ale ta historia nie jest wyciągana za każdym razem i Ty ciągle w tym schemacie działasz.
PUDEŁECZKO Z CUKIERKIEM
Superbohater ma być dla Ciebie pudełeczkiem z cukierkiem w Twoim życiu. Twoim ogromnym zasobem wynikającym z Twojego ogromnego doświadczenia, które było bardzo trudne, być może było to jedno z trudniejszych doświadczeń Twojego życia. To ma być dar od losu i Twojego życia. To pudełko, które trzymasz cały czas przy sobie, w kieszeni, a kiedy następuje trudna sytuacja w Twoim życiu, która wymaga uruchomienia takich zasobów, jakie ma Twój superbohater, to Ty wyjmujesz to pudełeczko, uruchamiasz ten zasób, ale potem chowasz to pudełeczko do kieszeni i wyjmujesz za rok, za miesiąc, gdy znów będzie Ci potrzebne w trudnej sytuacji, jako Twoja supersiła.
Ważne, pamiętaj, ze zanim wyjmiesz tego cukierka z pudełka, przed użyciem, przytul to pudełeczko do siebie, Do serca, z czułością i uważnością. W tym pudelku z cukierkiem jest część Twojego życia, Twojej historii, Twojego doświadczenia.
JAK SOBIE POMÓC
Ważne, byś tę traumę, której doświadczyłeś, przepracować i by stało się to Twoim zasobem.
Zrób to dla siebie, a jeśli masz dzieci, to także dla swoich dzieci, bo jeśli Ty przepracujesz ten trud to Twoje dzieci nie dostaną tego w spadku po Tobie do przepracowania, jeśli Ty uwolnisz tę dynamikę.
- Pomóc możesz sobie poprzez pracę z ciałem, bo w Twoim ciele zapisały się te trudne doświadczenia w postaci zastojów energetycznych, które Cię trzymają w życiu w ruchu „ku więcej”.
- Praca z wewnętrznym dzieckiem: z osobą wykwalifikowana albo samemu, jest dużo pomocy w internecie, jak można pracować ze swoim wewnętrznym Dzieckiem,
- Przez pracę systemową z coachem lub terapeutą systemowym.
Z życzliwością dla Ciebie i szacunkiem dla historii Twojej miłości. Bo wszystko jest historia pewnej miłości, miłości rodzica do dziecka.
ZAPROSZENIE
Zapraszam do przeczytania innego postu:
https://bit.ly/2tvH6cL
i obejrzenia innego mojego odcinka na YT pt. „Systemowe BHP lidera”, tam piszę i mówię jak inaczej parentyfikacja może przełożyć się na życie zawodowe i prywatne człowieka.
A o czym to dla Ciebie jest?… Bardziej o superbohaterze czy o historii pewnej miłości?